aambeien - Chirurgen Sint-truiden - Chirurgen in het Sint-Trudo Ziekenhuis te Sint Truiden

WAT?

Ook wel genoemd haemorrhoiden of speen. Aambeien zijn een kluwen van bloedvaatjes bedekt met slijmvlies binnen de ring van de sluitspier van de aars. Zij vormen als het ware het ventiel van de aars en zijn aldus belangrijk voor het ophouden van de stoelgang. Bij hard persen door harde ontlasting kan er zoveel druk ontstaan in dit kluwen dat ze uitpuilen uit de aars. Dit kan bloedingen veroorzaken. Uitpuilend slijmvlies kan vochtverlies geven met jeuk. Door stuwing kan zich een pijnlijke bloedklonter vormen die men haemorrhoidale thrombose noemt. Bij een fluctio haemorrhoidalis ( graad 4 ) worden de aambeien als het ware gewurgd door de sluitspier. Dit leidt tot een pijnlijk verwoesten van de aambeien.

OORZAKEN:

Voedingsgewoonten: het is belangrijk voldoende vezelrijke voeding te nuttigen en voldoende te drinken. Pikant eten en alcohol zijn niet bevorderlijk.
Toiletbezoek: maak er tijd voor maar houd het kort; hard persen is niet goed.
Zwaarlijvigheid.
Zittend leven met weinig lichaamsbeweging.
Zwangerschap.

DIAGNOSE:

Mogelijke klachten zijn: pijn, bloedverlies, vochtigheid, jeuk, valse stoelgangsdrang en drukgevoel ( zitten op een bol ). Deze klachten komen echter ook voor bij andere ziekten van de dikke darm zodat een grondig onderzoek raadzaam is. De arts zal eerst de aars uitwendig grondig onderzoeken in zijdelings liggende houding of in knie-elleboog houding. Een inwendig onderzoek van de aars met de vinger is een basisonderzoek waarbij reeds veel informatie verkregen kan worden. Vaak is het echter nodig de eerste tien cm van de aars en het anaal kanaal te onderzoeken met een anoscoop, een korte verlichte kijkbuis. In bepaalde gevallen zijn bijkomende onderzoeken nodig. Zeker vanaf de leeftijd van 50 jaar kunnen bovengenoemde klachten veroorzaakt worden door kwaadaardige tumoren of divertikels van de dikke darm. Een camera onderzoek van de dikke darm is dan aan te raden ( coloscopie ). Alternatieve onderzoeken zijn röntgenfoto’s ( RX colon inloop ) of de CT scan ( virtuele coloscopie ).

BEHANDELING:

Voorkomen is beter dan genezen. Dit kan door de oorzakelijke factoren aan te pakken.
In eerste instantie worden zalven of zetpillen voorgeschreven om de klachten te milderen.

Sclerotherapie:
Op de raadpleging worden bij anoscopie de aambeien aan de basis verdroogd met scleroserende injecties.
Dit is in principe pijnloos maar kan in zeldzame gevallen een tijdelijke milde prostaat ontsteking veroorzaken.

Rubberbandligatuur ( Barron; elastiekjes ):
Op de raadpleging wordt bij anoscopie het slijmvlies en het aanvoerend bloedvat aan de basis van de aambei afgebonden door een elastiekje. Dit zorgt voor een uitdrogen en fixatie van deze aambei.
De procedure is pijnloos indien correct uitgevoerd. Een dof gevoel anaal of een valse stoelgangsdrang is mogelijk. Na acht dagen valt dit slijmvlies en het elastiekje spontaan af. Dit gaat vaak gepaard met een milde bloeding.
Bij aanhouden  druppelend bloedverlies moet U de chirurg contacteren. Pijn na de procedure is onaanvaardbaar. Het elastiekje bevindt zich te laag en dient best verwijderd te worden.
Tijdens één procedure kunnen 1 tot 4 elastiekjes geplaatst worden. Soms zijn 2 tot 3 procedures nodig.

Haemorrhoidectomie ( Milligan & Morgan ):
Indien de aambeien te fors zijn of bovenstaande behandelingen onvoldoende zijn wordt het definitief chirurgisch verwijderen van de aambeien aangeraden.
Deze ingreep dient uitgevoerd te worden onder ruggenprik ( rachi anesthesie ) of algemene anesthesie.
We raden een ziekenhuisverblijf van één nacht sterk aan.
Deze ingreep wordt door de meeste patiënten als (extreem) pijnlijk ervaren. Vooral de eerste twee weken zijn de moeilijkste. Voldoende pijnstilling en laxeermiddelen zijn noodzakelijk. Krachtige ontstekingsremmers of verdovende zalven kunnen zo nodig voorgeschreven worden.
Na de ingreep zult U wat bloedverlies vertonen, dat is normaal. U kunt wat slijmverlies vertonen en zelfs wat stoelgang verliezen door het feit dat het ventielsysteem niet meer intact is. Dit verdwijnt met uithelen van de wonden.  
Postoperatieve problemen:
gestoorde blaasontlediging waarvoor blaassondage soms noodzakelijk is
nabloeding waarvoor zelden nazicht onder anesthesie noodzakelijk is
problematische obstipatie: door ophouden van de stoelgang uit angst voor pijn wordt de stoelgang te omvangrijk en te hard zodat uitdrijving een probleem wordt
Na de ingreep dient U drie maal daags en na elke stoelgang een warm zitbad te nemen ( alleen water ). Hierna bedekt U de aars met een wondhelende zinkpasta. Zo nodig kan thuisverpleging gevraagd worden om U hierbij te helpen.
Wij zien U graag terug voor nazicht op de raadpleging 2 weken na ontslag. De wondheling wordt nagekeken en de aars wordt met de vinger zachtjes opgerokken. Door littekenvorming heeft de aars de neiging wat nauwer te worden.

Haemorrhoidopexie ( Longo ):
Met een speciaal ontworpen apparaat worden de bloedvaten aan de basis van de aambeien rondom (om) dichtgeniet en het overtollige slijmvlies rondom (om) weggesneden en opgetrokken of gefixeerd.
Deze techniek werd ontwikkeld om de vervelende langdurige wonden van de klassieke haemorrhoidectomie te vermijden. Men had zo gehoopt dat deze procedure volledig pijnvrij zou zijn.
Mogelijke nadelen: het toestel is duur maar terugbetaald door de ziekteverzekering; het betreft een blinde techniek waarbij de inwendige sluitspier kan gekwetst worden; lange termijn resultaten zijn nog niet echt beschikbaar zodat sommige chirurgen beweren dat de aambeien zullen wederkeren; de uitwendige huidflappen worden niet aangepakt; langdurige problematische pijnklachten werden beschreven; fistels tussen endeldarm en vagina werden beschreven.



Druk op onderstaande foto's om deze groter te maken