kwaadaardige huidafwijkingen - Chirurgen Sint-truiden - Chirurgen in het Sint-Trudo Ziekenhuis te Sint Truiden

Het is te verwachten dat het aantal kwaadaardige huidtumoren de volgende decennia zullen toenemen o.a. onder invloed van (overmatige) zonblootstelling.
Omdat ze goed zichtbaar zijn op de huid worden ze vaak vroegtijdig vastgesteld. Sommige kwaadaardige  ‘huidvlekjes’ zijn soms echter moeilijk te herkennen tussen de andere honderden goedaardige ‘huidvlekjes‘.
Meestal kunnen deze kwaadaardige huidtumoren goed behandeld worden en is het sterftecijfer laag.

Er zijn drie grote groepen huidtumoren: het basaalcelcarcinoom (‘baso’), het plaveiselcelcarcinoom of spinocellulair carcinoom (‘spino’) en het maligne melanoom.

Basaalcelcarcinoom:
De meest voorkomende huidtumor. Ontstaat in de onderste cellaag van de opperhuid.
Ten gevolge van blootstelling aan het zonlicht of vroegere röntgenstralen.
Een verheven huidletsel of een niet genezende wonde dat regelmatig opengaat en bloedt.
Deze tumoren zaaien in principe niet uit maar kunnen lokaal sterk uitbreiden. Heelkundig verwijderen is dus noodzakelijk.
Afhankelijk van de grootte en de keuze van de patiënt gebeurt de ingreep onder plaatselijke of algemene anesthesie. Dit gebeurt polyklinisch of in daghospitaal.
Indien de tumor volledig ( microscopisch ) werd verwijderd is er geen nabehandeling van toepassing. Wel is regelmatige controle door huisarts of dermatoloog noodzakelijk.

Spinocellulair carcinoom:
Vaak is het moeilijk om met het blote oog een onderscheid te maken met de vorige type tumor.
Het is een tumor uitgaande van de hoornvormende cellen in de huid. Vaak zijn er vooraf kleine hoornplekjes ( keratosis ) die gemakkelijk bloeden bij contact. Vooral thv de handen, benen en gelaat ( zoncontact grootst ).
Vaak ontstaat er een zweer ( ulceratie ).
Deze huidtumor kan uitzaaien. Vroegtijdig opsporen en behandelen is erg belangrijk. Bijkomende onderzoeken zijn soms noodzakelijk.
De tumor moet ruim verwijderd worden. Afhankelijk van de grootte en de keuze van de patiënt gebeurt de ingreep onder plaatselijke of algemene anesthesie.
Dit gebeurt polyklinisch of in daghospitaal. Indien er zich in de omgeving vergrote lymfeklieren bevinden, moeten deze verwijderd worden voor microscopisch onderzoek.
Het kan hier immers om uitzaaiingen gaan.
Indien de tumor volledig ( microscopisch ) verwijderd werd en er geen uitzaaiingen aangetoond kunnen worden is er geen bijkomende behandeling van toepassing.
Wel is regelmatige controle door huisarts of dermatoloog noodzakelijk.

Maligne melanoom:
Deze tumor ontstaat uit de pigmentcellen van de huid ( melanocyten ). Er ontwikkelt zich een snelgroeiende , soms makkelijk bloedende, bruinzwarte moedervlek, die soms jeukt of pijnlijk is en kan zweren.
De goedaardige moedervlek of naevus kan een voorstadium zijn. Dus elke verandering in deze vlekjes verdient grote aandacht.
Ze kunnen echter ook ontstaan op plaatsen waar voorheen geen naevus aanwezig was.
Het maligne melanoom is uiterst kwaadaardig en kan gemakkelijk uitzaaien. Dit is afhankelijk van de dieptegroei.
De tumor moet heelkundig verwijderd worden. Na bevestiging onder de microscoop van de diagnose van maligne melanoom zal in een tweede tijd het litteken met een bredere marge gezond weefsel uitgesneden worden ( re-excisie ).
Deze marge is afhankelijk van de dieptegraad van de tumor. Dit om de kans zo klein mogelijk te maken dat de tumor terug komt of uitzaait.
Zo nodig worden aangetaste klieren in de buurt van de tumor verwijderd.
Met de PET-scan kunnen uitzaaiingen ( longen, lever, … ) vastgesteld worden. Indien dit het geval is, wordt chemotherapie voorgesteld.
Indien de tumor ruim verwijderd werd en er geen uitzaaiingen werden vastgesteld is er geen nabehandeling van toepassing.
U moet echter regelmatig op controle komen voor toezicht van het litteken, de klierstreken en andere moedervlekken.

Druk op onderstaande foto om deze groter te maken