Galblaas - Chirurgen Sint-truiden - Chirurgen in het Sint-Trudo Ziekenhuis te Sint Truiden

De galblaas is een klein peervormig orgaan dat zich onder de lever bevindt in de rechter bovenbuik.
De galblaas slaat de gal op die aangemaakt wordt in de lever.
Bij een vetrijke maaltijd zal de galblaas samenknijpen en extra gal voeren naar de dundarm via de hoofdgalweg.
Deze gal vermengt zich met het voedsel en helpt met de vertering, meer bepaald de afbraak van vetten.

De gal bevat o.a. pigmenten en cholesterol. Deze kunnen samenklitten en galstenen vormen.
Deze stenen kunnen de afvoer van de galblaas blokkeren zodat de galblaas onder druk komt te staan.
Dit kan een galkoliek veroorzaken en zelfs een galblaasontsteking. Symptomen hiervan zijn hevige pijn vnl in de rechter bovenbuik uitstralend tussen de schouderbladen, misselijkheid en braken, koorts, geelzucht, … .
Deze pijncrisis kan éénmalig zijn maar kan zich ook herhalen. De pijn begint meestal na de maaltijd ( de grootste boosdoeners zijn : chocolade, eieren en vetten ) maar kunnen ook ’s nachts optreden.

Galstenen kunnen echter ook uit de galblaas ontsnappen en in de hoofdgalweg terechtkomen.
Door kunnen ze vastlopen. Dit geeft geelzucht en soms een ernstige ontsteking van de hoofdgalweg.
Gezien ook de afvoergang van de alvleesklier (pancreas) uitmondt in de hoofdgalweg kan ook de alvleesklier onder druk komen te staan en een alvleesklierontsteking veroorzaken.

Indien U één hevige koliek hebt gehad of  meerdere pijnepisodes hebt vertoond met aanslepende klachten, of complicaties vertoont, wordt het operatief verwijderen van de galblaas en de stenen sterk aangeraden.


Diagnose:

We starten met het lichamelijk onderzoek en vullen dit aan met een echografie ( pijnloos geluidsgolvenonderzoek met gel ) en een bloedname.
Indien de aanwezigheid van stenen in de hoofdgalweg vermoed wordt, volgt een NMR van de galwegen.
Indien dit onderzoek de aanwezigheid van stenen bevestigt dienen deze eerst verwijderd te worden met behulp van een ERCP.
Via een gastroscopie wordt de sluitspier aan de uitmondig van de hoofdgalweg in de twaalfvingerige darm ingesneden en de steentjes verwijderd.
Indien de hoofdgalweg vrij is van stenen wordt een heelkundig verwijderen van de galblaas gepland.

Risico en complicaties:

Elke operatie heeft zijn risico en complicaties. Zo is dat ook voor ingrepen op de galblaas of de galwegen, al treden ze zelden op: wondinfecties, abcesvorming in de buik, nabloeding, beschadiging van omliggende organen ( galwegen, dikdarm, twaalfvingerige darm, … ), vorming van bloedklonters ( thrombose bloedvaten in de benen, longembolen ), flebitis thv de onderbenen.
Bepaalde bloedverdunners ( Marcoumar, Plavix, … ) dienen preoperatief gestaakt te worden om nabloedingen te vermijden.

Voorbereiding:

U komt binnen de dag van de operatie. U blijft nuchter ( niet drinken en niet eten ) vanaf middernacht ( 8 uur voor de ingreep ).
Indien van toepassing wordt het gebied tussen navel en ribbenboog geschoren en de overige klassieke preoperatieve voorbereidingen worden getroffen.

Operatie:

U krijgt een infuus voor toediening van vocht en medicatie. Zelden wordt een maagsonde geplaatst.
De galblaas wordt verwijderd via vier kleine sneetjes van 5 tot 10 mm. De verbinding tussen galblaas en hoofdgalweg en het begeleidend bloedvat worden afgebonden met clips.
Indien er tijdens de ingreep galvocht en/of steentjes ontsnappen uit de galblaas wordt dit optimaal opgekuist.
In dit geval of in geval van risico op nabloeding wordt een drain achtergelaten.
Zelden is een grotere insnede onder de rechter ribbenboog noodzakelijk indien de galblaas nog te fors ontstoken is, er te veel vergroeiingen in de buik aanwezig zijn door bv. voorgaande ingrepen of er complicaties zijn.

Na de operatie:

Uitzonderlijk kan U de avond van de ingreep huiswaarts keren. De meeste patiënten verkiezen minstens één nacht te blijven in het ziekenhuis.
Na de ingreep wordt U aangemoedigd om regelmatig diep in te ademen om de longen mooi open te houden, en de benen goed in beweging te houden of zelfs een kleine wandeling te doen.
U kan soms misselijk zijn na de ingreep, waarvoor medicatie kan toegediend worden.
Door het opblazen van de buikholte  met koolzuurgas kan U last of pijn ondervinden tussen de schouderbladen ( rechts vnl ) door prikkeling van het middenrif.
Dit verdwijnt spontaan over verloop van 24 - 48 uren. De ochtend na de ingreep worden meestal het infuus en indien aanwezig de drain verwijderd.
U kan ’s morgens opstarten met eten. Thuismedicatie kan in de regel herstart worden in overleg met de chirurg.

Resultaat:

U kunt ook zonder galblaas een normaal en gezond leven leiden. U hoeft geen dieet te volgen.
Men ziet regelmatig wat diarrhee in de eerste dagen. Dit herstelt zich spontaan.
Sommige mensen klagen na de ingreep van een zwaartegevoel in de maagstreek of een ‘ slechte vertering ‘ van bepaalde voedingsmiddelen.
Dit herstelt zich meestal spontaan en snel. Thuis kunt U spoedig de normale dagelijkse activiteiten hervatten.
Een arbeidsongeschiktheid van twee weken volstaat meestal, maar dient soms verlengd te worden. U krijgt verbandjes waarmee U kunt douchen.
Deze verbanden kunnen meestal dicht blijven tot het verwijderen van de hechtingen door de huisarts 8 – 10 dagen na de ingreep.
We raden U aan de steunkousen overdag te dragen voor minstens twee weken. Bij pijn neemt U klassieke pijnstillers zoals Paracetamol.
Bij ontslag krijgt U een voorlopige ontslagbrief mee voor de huisarts. Wij zien U graag terug op de raadpleging 4 weken na de ingreep.

Heeft U na het lezen van deze website nog vragen, stel ze dan gerust aan Uw behandelend chirurg of huisarts. Wanneer er zich problemen voordoen na de operatie, neem dan contact op met de chirurg, spoedgevallen of de huisarts.

Druk op onderstaande foto's om deze groter te maken